برین ادامه مطلب

 و درباره سلول های خاطره و پلاسماسل ها هم باید بگم اینا در تقسیم از سلول مادر سلول های یکسانی به وجود میارن اما هرکدام خاصیت مشخصی را از خودشون بروز میدن. پس یکسانن ولی عملشون بخاطر کارشون فرق داره. منظورم اینه بلافاصله پس از تقسیم یکسانن ولی در ادامه متفاوت میشن...

 درباره عبور و مرور به بافت ها باید عرض کنم که بستگی داره شما چه بافتی را در نظر بگیری. مثال عرض می کنم. انواع لنفوسیت های T قبل از بلوغ بین خون و بافت تیموس جابه جا می شوند. لنفوسیت های B در بافت گره لنفی قرار می گیرند. اما دفاع غیراختصاصی نوتروفیل ها از خود خارج می شوند (دیاپدز) اما به خون برنمی گردند. مونوسیت که از خون خارج می شود وارد بافت ها که می شود اسم خاصی می گیرد که بعضی جاها به اون ماکروفاژ می گن ولی به خون باز نمی گردد.

درباره سلول های دفاعی در بافت بیضه تلاش می کنم یه توضیح کامل بدم که ایشالا دیگه مشکلی نباشه. ببین داداش عزیزم (و البته بقیه دوستان) فرآیند شناخت خودی از غیرخودی سیستم ایمنی در اوایل نوزادی به پایان می رسد و پس از آن هرچی وارد بدن شود به عنوان بیگانه شناخته و با آن مبارزه می شود. خب یک پسر مثلا در سن 15 سالگی به بلوغ می رسد و در نوزادی اش فقط سلول های پیش ساز اسپرم در بیضه بودن پس سیستم ایمنی فقط آنها را به عنوان خودی می شناسد اما از 15 سالگی که شروع به تغییر ماهیت میدن و برای بدن ناشناسن پس اگر در برابر سلول های ایمنی قرار بگیرن نابود میشن! پس در نتیجه ما سلول ایمنی در بافت بیضه نداریم. (بیشتر بدانید: وظیفه جلوگیری از ورود سلول ها از خون بر عهده سد سلولی است که سلول های سرتولی می سازن به اسم سد خونی-بیضه ای. blood-testis barrier ) اگه عکس مناسبی براش پیدا کردم میذارم براتون


بچه ها شماره 7 سلول های سرتولی اند. شماره 8 سد خونی-بیضه ای هست که سلول های سرتولی ایجاد کردن...

باتشکر از جناب پاکنژاد